Maisto Ford F-1 Pickup 1948 z FL Panhead 1948 1:24

Informacje o szablonie:

Pick-up Forda F-1

Pierwsza generacja serii Ford F (znana również jako ciężarówki Ford Bonus-Built) to linia samochodów ciężarowych, które Ford produkował od roku modelowego 1948 do 1952. Wprowadzenie serii F oznaczało odejście w projektowaniu samochodów Forda i samochody ciężarowe. Pierwsza generacja serii F jest jedyną generacją produkowaną wyłącznie z silnikami „Flathead” (rzędowy 6 i V8) o mocy 95 KM (71 kW).

Seria F pierwszej generacji była sprzedawana z ośmioma różnymi podwoziami (w oparciu o ich DMC), co nadało im nazwy modeli; F-1 był najlżejszą wersją, a F-8 najwyższą. Oferowano przetworniki od F-1 do F-3 (które stanowiły podstawę furgonów).

Najpopularniejszym modelem pierwszej generacji był F-1 z łóżkiem o długości 6 1 stopy (1,98 m), pojemnością ładunkową 45 stóp sześciennych i rozstawem osi 114 cali.

FL Panhead

Harley-Davidson FL to oznaczenie modelu używane w motocyklach Harley-Davidson od 1941 r., Kiedy to F oznaczało nowy, wysokoobjętościowy wariant górnozaworowego silnika V-2 o pojemności 74 cui (1200 cm3). Obecność dodatkowego L wskazywała na wyższą kompresję, która oferowała większą moc, ale wymagała benzyny o wyższej liczbie oktanowej.

FL został wprowadzony do linii modeli Harley-Davidson w 1941 roku. Używał 74 cu w wersji silnika OHV „Knucklehead”, który napędzał EL w postaci 61 cu in (1000 cm3). FL dzielił swoją ramę z EL, a U i UL używały silnika z płaską głowicą o pojemności 74 cali sześciennych. FL istniał stosunkowo niezmieniony do 1948 roku, kiedy to wraz z EL otrzymał przeprojektowane silniki „Panhead” o takich samych pojemnościach jak poprzednio. Silniki te miały kilka ulepszeń w stosunku do wcześniejszych „Knuckleheads”, w tym samoregulujące popychacze hydrauliczne i aluminiowe głowice cylindrów w celu zmniejszenia masy i poprawy chłodzenia.